Zjawisko Jądrowego Rezonansu Magnetycznego (NMR) polega na rezonansowej absorpcji fononów o częstotliwości określonej różnicą energii pomiędzy dwoma sąsiednimi poziomami energetycznymi jądra w polu magnetycznym. W przypadku materiałów uporządkowanych magnetycznie , rezonans zachodzi w lokalnym polu magnetycznym, i może być wykorzystany do próbkowania lokalnych własności magnetycznych. Widmo NMR obrazuje rozkład lokalnych pól magnetycznych w poszczególnych położeniach w krysztale.
Ze względu na silną zależność między lokalnym polem magnetycznym i lokalnym otoczeniem krystalograficznym NMR dostarcza informacji na temat krótkozasięgowego porządku w krysztale. Jest to więc metoda komplementarna do innych technik badań strukturalnych, takich jak mikroskopia elektronowa, Rtg czy EXAFS. Dodatkowo NMR dostarcza informacji na temat rozkładu gęstości spinów, uzupełniając informacje dostarczone przez magnetometrie makroskopową. Eksperyment NMR dostarcza poza tym informacji na temat lokalnej anizotropii magnetokrystalicznej czy koercji w poszczególnych fragmentach próbki
![]() Spektrometry NMR na zakres 20-320 MHz oraz 300-1000 MHz.
|
![]() Kszatłt i rozmiar (d=4.5 nm) nanocząstek Co otrzymanych w wyniku obróbki termicznej stopu CoAg, określone na podstawie analizy widma NMR dla izotopu 59Co . |
![]() Przykładowe informacje uzyskane z analizy widm 55Mn NMR w cienkich warstwach manganitu La2/3Sr1/3MnO3. Gęstość zlokalizowanych dziur (Mn4+) rozciąga się w głąb warstwy poza obszar międzywierzchni, a anizotropia magnetyczna wykazuje charakterystyczny profil w funkcji odległości od międzywierzchni, pozwalając rozróżnić wkład od powierzchni i wnętrza warstwy. |