Selektywny detektor UV oparty na monokrystalicznych nanosłupkach ZnO cechuje się niezwykle wysoką czułością (0,05 W/m2) z krawędzią absorpcji w okolicach 400nm długości fali, jest zatem w stanie odróżnić światło z zakresu widzialnego od UV. Nanosłupki ZnO, stanowiące warstwę aktywną detektora, są wykonywane nową odmianą metody hydrotermalnej na izolującym elektrycznie podłożu (kwarc). Mechanizm detekcji oparty jest o powierzchniowe zjawiska adsorpcji i desorpcji pary wodnej i grup OH, dlatego użyciu nanosłupków zapewnia wysoką czułość. Przy przejściu do pomiarów w próżni czułość detektora dodatkowo rośnie i zaczyna wówczas dominować mechanizm wzrostu liczby nośników na skutek optycznej generacji par elektron-dziura. Detektor nie wymaga czyszczenia czy wygrzewania przed kolejnym użyciem, oporność struktury wraca samoczynnie do wielkości wyjściowej na skutek adsorpcji grup OH z powietrza.
Detektory UV są szeroko stosowane do ochrony życia i zdrowia, ze względu na szkodliwość promieniowania ultrafioletowego. Są również stosowane w ośrodkach naukowych zajmujących się charakteryzacją bądź technologią optyczną, gdzie używane są źródła światła ultrafioletowego.
Zgłoszenie patentowe: P.404645 z dnia 11 lipca 2013r.
Mikroskopowe zdjęcie powierzchni detektora UV. |
Odpowiedź układu na światło z zakresu widzialnego. |
Odpowiedź układu na światło z zakresu UV. |
Zależność oporu struktury od natężenie światła UV. |