Opracowano detektor UV, pracujący na bazie heterostruktury diodowej p-n, gdzie jako warstwę typu n zastosowano azotek galu GaN, a jako warstwę typu p tlenek cynku ZnO. Oba materiały są przeźroczyste dla światła widzialnego. W detektorze zastosowano komercyjne podłoża GaN/Al2O3 oraz warstwy ZnO wykonane metodą epitaksji z wiązek molekularnych MBE, domieszkowane pierwiastkami grupy V (arsenem, azotem, antymonem). Uzyskana struktura jest wysoce selektywna na detekcję promieniowania UV, detekcja możliwa jest w obszarze 350-375 nm. Możliwa jest detekcja bez przyłożonego zewnętrznego napięcia. Różnica pomiędzy prądem ciemnym a prądem jasnym wynosi 3-4 rzędy wielkości.
Max detekcji 362 nm FWHM 12 nm
Iuv/Idark ~103-104
Napięcie otwarcia 1.5-3 V
Napięcie przebicia większe niż 20V
Czas reakcji ≪ 1m
Detektory UV znajdują zastosowanie w systemach ochrony środowiska, na przykład w wykrywaniu na akwenach wodnych obecności związków oleju. Systemy takie są także często wykorzystywane do monitorowania nieszczelności instalacji tankowania samolotów na lotniskowcach. Detektory mogą posłużyć do budowy linijek i matryc selektywnie detekujacych różne długości promieniowania.
Zgłoszenie patentowe: P.403520, P.399789
![]() Charakterystyka prądowo-napięciowa diody przed i po oświetleniu. |
![]() Fotoprąd w funkcji długości fali i wstecznego napięcia |
![]() Reakcja detektora na impuls światła UV w okolicy max detekcji. |